Voor de culinaire liefhebbers zijn we gisteravond op weg gegaan om een lokale specialiteit uit te proberen.
Onder het genot van een rijstwijntje aangevuld met een, zowaar, bijna helder glas water kregen we het gerecht geserveerd. Onvermijdelijk was natuurlijk de flinke bakken met rijst die ze hier nog net niet als tussendoortje eten.
Het hoofdgerecht was zeer stevig gekruid met rode peper en de smaak van het vlees was daardoor moeilijk te achterhalen. Mede door deze rode peper begon een blonde man van het testpaneel spontaan te zweten na de eerste paar happen, dapper at hij door want wou natuurlijk niet onder doen voor die halve pinda’s die naast hun zaten.
Volgende dag werd ook duidelijk waar het spreekwoord: ‘Hij heeft een peper in zijn r**t nodig’, vandaan komt.
Omdat een foto nu eenmaal meer duidelijk maakt dan honderd woorden, even klikken:
Anjing Goreng
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten