Vakantie blogje

Zo dan, weer is even een blogje.

Inmiddels alweer bijna 3 weken geleden zat ik in een hotel in Makassar en was ik druk bezig met de hele dag op de wc zitten afgewisseld met in bed liggen. Scheelde dat er een aantal dagen gewacht moesten worden omdat de meiden op vrijdag pas landden en we waren op een woensdag aangekomen in Makassar.

Op de heenrit naar Makassar hebben we een tussenstop gemaakt in ParePare om wat papieren aan te vragen voor ons visum. Deze papieren waren nodig voor het verkrijgen van het visum in Makassar.

In ParePare waren alle papieren geregeld, maar alleen nog even een handtekening van de directeur. Jammer genoeg was het 12 uur en tegen die tijd gaat de directeur uit eten in de stad.
Wij dus maar een tentje opgezocht waar we een visje hadden gegeten en ditzelfde visje heeft me een heel prettig verblijf op de wc bezorgd in het hotel van Makassar.
Directeur van het immigratie kantoor in ParePare keerde anderhalf uur later weer terug van zijn lunch en nadat we weer verder op pad konden naar Makassar waren we nog een uur wachten verder. Heerlijke mensen daar.

Uiteindelijk is het gelukt met het visum maar heeft ons wel veel tijd en geld gekost.

Vrijdagavond laat kwamen de meiden aan op het vliegveld van Makassar. Ze hadden een paar probleempjes gehad met de vlucht door een overboeking en wijziging van het schema, maar uiteindelijk kon ik dan toch weer mijn Marloes vast houden. Ondersteunt door een paar fijne buikkrampen van het visje.

Volgende dag weer vertrokken naar Toraja en na een rit van 8 uur aangekomen bij het hotel. De eerste dagen hebben we met zijn twee een motor gehuurd en op ons gemak is even rond gekeken in Toraja. Traditionele en mooie plekken bezocht en nog een feestje gehad van een lerares op school.

De kerst hebben we doorgebracht in de bergen bij een familie thuis. Ze hadden ons uitgenodigd om de kerst samen te vieren met hun familie en we konden er ook blijven slapen.
En het was een unieke kerst. Erg hartelijke en leuke mensen, een mooi houten huis en een prachtig uitzicht met op de achtergrond een paar mooie bergen. Tegen de middag waren we er aangekomen op ons inmiddels vertrouwde motor en na wat kennismakingen werd erover geschakeld op drank. De vrouwen zaten boven te praten, Marloes dus ook, en ik zat beneden met mannelijke zijde van de familie schunnige verhalen aan te horen onder het genot van een flinke voorraad palmwijn.

Inmiddels in het donker werd het eten opgediend op de vloer en werden Marloes en ik in het middelpunt neer gezet om te gaan eten. Houding al la zitmaker, een bananenblad om eten in te scheppen en je rechterhand als vork/lepel/mes. Eten smaakte goed en een kamer vol met op de grond zittende mensen van jong tot oud zorgde voor een mooie sfeer.

Toen het slapen. Wat een malloten.
Ze hadden een bed voor ons klaar gemaakt in de grote woonkamer. En bijna de hele familie die bestond uit verschillende generaties, bleef slapen. Midden in de nacht en alle lampen aan, tv aan, kinderen die ’s nachts wakker werden en even op bezoek gingen bij een ander familielid om vervolgens daar weer verder te slapen en om 5 uur ’s ochtends ging de wekker weer. Weinig slaap gehad maar een mooie ervaring rijker. Kerst duurt hier trouwens maar één dag.

Na de kerst nog een dagje wezen raften en daarna zijn we vertrokken naar zuid Sulawesi onder begeleiding van onze gids Yoseph en chauffeur Malik.

Eerste dag hebben we doorgebracht in Sengkang waar we tegen 2 uur in de middag aankwamen. Even hotel opgezocht en daarna een boottripje gemaakt naar een drijvend dorp toe, ongeveer gelijk aan een eerder blogje over een boottocht maar nu stond het water hoger waardoor we verder op het meer konden komen en een aantal drijvende huizen konden bereiken.
De volgende dag zijn we verder gereisd naar Bira voor wat zon, zee en strand. Door de ligging van Bira vlak aan de kust is het praktisch het hele jaar door droog en zonnig. Ideaal voor een paar dagen rustig aan doen dus.

Eenmaal geïnstalleerd in een bungalow zijn we de resterende uurtjes van de dag is even rond wezen kijken en op het eerste gezicht was het een leuk plaatsje maar niet heel bijzonder.
2e dag kwam er al snel verandering in, want we gingen op pad met een boot van een lokale visser. De visser had zijn zoon mee en we gingen een plek opzoeken om te snorkelen.
Eenmaal aangekomen op de plek hebben we de snorkel spulletjes opgedaan en zijn we het water ingedoken. En onvoorstelbaar hoe helder het water is, zicht van 35 tot 50 meter en een groot aantal vissen in allerlei verschillende kleuren en maten. Koraal was meestal ook in goede staat en prachtig om te zien.

Tijdje rondgedobberd en gewend aan al het moois pakte de visser zijn harpoen geweer en ging samen met zijn zoontje op jacht naar wat vis. Erg gaaf om te zien hoe hij onder water op een vis afging, aanlegde met zijn harpoen en een aantal vissen te pakken kreeg. Zijn zoon dobberde vrolijk achter hem aan om alle geschoten vissen in een net te doen.
Zelf ook nog een poging gedaan om een aantal vissen te schieten met de harpoen maar dat viel me niet mee. Op het laatst zaten we op 5 meter diepte en moest je geheel stil liggen en wachten op moment dat de vis zich omdraait.

Na het vangen van de vissen zijn we naar een strand gegaan met palmbomen en een paar huizen. De visser klom voor ons een palmboom in om een paar kokosnoten naar beneden te gooien en in een huis waren ze onze vis aan het voorbereiden voor de barbecue. Met de kokosnoten als drankje voor het wachten, een wit strand, blauwe zee en heerlijke zon was het weer een zwaar leven voor ons studenten.
Uiteindelijk heerlijk gegeten en de rest van de dag genoten van al het moois.

Oud en nieuw hebben we ook doorgebracht in Bira en in hetzelfde hotel waar we verbleven. Was de bedoeling om nog verder op zoek te gaan naar feestjes maar het feestje bij het hotel liep ietsie uit de hand.
Voorafgaand aan oud en nieuw werden er al grappen gemaakt door onze gids en chauffeur over de hoeveelheid bier die zij en wij zouden drinken met oud en nieuw.
Tijdens oudejaarsavond kwamen we om 8 uur in de grote zaal van het bungalow complex, waar we waren uitgenodigd voor een etentje en een feestje.
Eten was goed en zodra er eenmaal een bodem lag, begon het feest met de drank. Grote 620 ml bierflessen kwamen op tafel en een uur later begon ik aan mijn derde en de chauffeur aan zijn vierde fles. Tempo zat er goed in.
Toen begon de karaoke, gids wou niet zingen want dat deed hij nooit. Uur later stond de gids te zingen na nog een extra fles bier. De chauffeur begon te dansen en al snel begonnen de andere gasten en begeleiders mee te doen. Marloes en ik werden er uiteindelijk ook ingetrokken dus maar vrolijk mee gedaan. Bier ging nog altijd gestaag door.
Toen was het elf uur en we konden al enige tekens van dronkenheid zien bij onze 2 vrienden. Kwart voor 12 en chauffeur Malik lag buiten op de stenen trap te slapen. 10 voor 12, onze gids Yoseph zegt dat hij naar de wc gaat in plaats daarvan gaat hij naar zijn kamer om zijn roes uit te slapen.
Marloes en ik bleven over en uiteindelijk oud en nieuw in gegaan met allemaal feestende vreemden, was echter wel erg gezellig en later nog richting het strand gelopen welke tjokvol stond met mensen.

Feestje was top en mooie herinneringen aan onze gids en chauffeur.
Chauffeur die de volgende dag een nieuw naam kreeg: “Tanga” Indonesisch voor trap.

Rest van de tijd rustig aan gedaan, gesnorkeld en nog een paar werkplaatsen bezocht waar ze boten bouwen. 3 januari weer naar Makassar en nog even rond gekeken daar.

4 januari Marloes weer op het vliegtuig gezet na een mooie vakantie samen en zelf inmiddels weer aangekomen in Toraja.

Foto’s komen er nog aan maar dat kan nog even duren omdat de meesten met Marloes haar camera zijn gemaakt. Eventjes geduld daarvoor nog, maar zal ze zeker even online zetten. En het wachten waard!

Jos