woensdag 20 januari 2010

Sulaziekki (bericht door Niek)

Bali

Onze, en met onze bedoel ik: Arno, Marije, Johan en ik(Niek), vakantie begon in Bali. Natuurlijk hebben we voordat we op Bali aankwamen een redelijk lange vlucht gehad( deze was prima en we hebben ons eveneens zeer vermaakt).
Op Bali werden wij onthaald door veel geintresseerde taxichauffeurs en een even luidruchige en enthousiaste tropische regenbui.

Nadat onze keuze viel op een prachtige getunede Kijang begon het afdingen. De taxichauffeur bracht ons naar het hotel die qua uiterlijk bijzonder aangenaam leek maar eenmaal binnen wat tegenviel. Qua sanitair was het niet hoogstaand.
Tijdens de reis was Marije helaas wat ziek geworden en heeft de eerste dag niet echt kunnen genieten van de vele geuren en kleuren die Bali te bieden heeft.

Even kort; in Bali hebben we een vulkaan, een apen paradijs en meerdere tempels bezocht. Ook hebben we de kunstmarkt in Ubud gezien. Tijdens de reistijd konden we genieten van de natuur vooral de rijstvelden geven een mooi uitzicht( deze dag was het al wel mooi weer +/- 30 graden).

Bali uit d.m.v een binnenlandse vlucht en op weg naar Makassar.
Op het vliegveld van Makassar zal de hereniging plaatsvinden met Jos, onze gids en de chauffeur gedurende onze 3 week durende reis.

Eenmaal aangekomen op het vliegveld was het niet moeilijk om Jos te treffen. Met 2 a 3 koppen groter en de o zo bekende lach was hij snel in beeld.

Na het handen schudden de tranen van de broers Johan en Jos konden we eindelijk vetrekken met het busje. Op weg naar Bira (overigens hebben we eerst nog wat gegeten en gepind, door het vele briefgeld voelde ik me in iedergeval als snel rijk.)

Na een rit van 7 uur kwamen we eindelijk aan in Bira, wij allen waren het er over eens dat Sulawesi qua natuur en schoonheid nog meer te bieden heeft dan Bali.

In Bira hebben we in twee verschillende hotels overnacht. Beide hotels waren schoon en voor het landelijk doen luxe. De eerste twee dagen waren al direct vrij bijzonder. Bira is gelegen aan de kust en deze kust wordt vormgegeven door witte stranden en helder blauw water. Na de eerste nacht had onze gids Yoseph een boot geregeld en gingen we al varend op pad om een stuk koraal al snorkelend te bezichtigen. De kapitein van de boot ging zelf ook het water in, ving een flink aantal vissen met zijn harpoen en deze hebben we heerlijk opgegeten in een huis op een wit strand. Al met al een mooie ervaring.

De volgende dag een nieuw hotel. Hotel lag deze keer aan een wit strand met palmbomen waar nauwelijk toeristen en lokale bevolking te vinden waren. De eerste dag een rustig dagje, gevolgd met een kampvuur en heerlijke verse vis van het hotel.
Laatste dag met z'n allen een bootmakerij bezocht en nog even van de rust genoten op het strand.

Toen op weg naar Sengkang. Overigens zijn alle verhaaltjes kort en samengevat weergegeven omdat het eigenlijk allemaal te veel is om samen te vatten. Zo hebben we in Bira ook nog een groep wilde apen gezien die al slingerend de bus voorbij gingen.

Aangekomen in Sengkang. Inmiddels moet ik opschieten met het schrijven van deze blog omdat we zo vertrekken. Sengang; drijvend eiland gezien, rondgereden in de stad en Niek en marije ziek op bed met langdurig verblijf op het toilet. Na Sengkang busrit van 6 uur naar Toraja.

In Toraja zitten we momenteel nog steeds. Dit is tevens ook de verblijfplaats van Jos (Makale 15 min. van Toraja, de chauffeur(Amping) en de gids(Yoseph). Toch nog even wat info over Yoseph en Amping omdat het beiden zulke bijzonder vriendelijke personen zijn. Yoseph is een gids die behoorlijk goed overweg kan met de Engelse taal en zeer veel weet over alle plaatsen die wij bezocht hebben en etc. Amping kan vrijwel geen engels maar is non-verbaal erg grappig, hij heeft veel weg van de beertjes genaamd Ewoks uit Star Wars. Amping drinkt zijn koffie ala chauffeur en dat is d.m.v. de koffie op het schoteltje gieten en dan lekker opslurpen. overigens gaan zijn eetgewoontes altijd gepaard met slurpen en dergelijke geluiden.

Terug naar de avonturen die ik inmiddels nog sneller zal benoemen; bijzondere ceremonie meegemaakt, inmiddels iets te veel rijst en chilli etc gegeten en gezien, hele trip gemaakt ter uitleg van de cultuur die op 1 staat in Toraja, traditionele dorpen, huizen en bewoners bezocht (zeer bijzonder), heerlijke massage gehad ala Toraja stijl (niet in de sfeer van Bananastreet),
en toen om niet te vergeten het ziekenhuis bezoek van ons. Even wat meer over het ziekenhuis bezoek. Niek is 20.00 uur met complete uitdroging naar het ziekenhuis gebracht, hier aan het infuus gezet en ingespoten met wat goedjes. rond 3.30 uur in de nacht hoorde Niek in eens 'he moat' eerst denkend dat hij droomde was het toch werkelijkheid want inmiddels werd ook Arno op een OK tafel binnengebracht. Zelfde redenen zelfde verzorging.
Jos,Johan en Marije waren overigens ook ziekjes maar niet in dergelijke toestand.

wat overigens nog niet benoemd is in dit verhaaltje is dat de blanke mens hier in Toraja en eigenlijk vrijwel geheel Sulawesi als speciaal wordt gezien. het blonde haar in combinatie met de blauwe ogen en de witte huid wordt hier vaak verwelkomt als een ware BN'er. (dit went nooit)
Hierdoor vaak feestelijk onthaald en zo ook in het ziekenhuis, hierdoor aan zusters aan het bed geen gebrek en de verzorging was ondanks de staat van het ziekenhuis optimaal. Na voor Niek 13 hele en Arno 7 hele uren konden we weer redelijk hersteld terug naar het hotel. Wel zijn we nog aan de antibiotica en verscheidene andere pilletjes.

Tja.... dit was het in het kort wel, in ieder geval de belangrijkste puntjes. wie weet verschijnt er nog een blog en komen we ook nog eens levend thuis, zoals onze gids altijd zegt "vakantie toch''.

Niek
(Grammaticaal niet in orde)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten